Aşk işte! Tek kelime ile aşk! Aşka dair ne varsa, ne söylenmişse, üç günlük ya da üç bin yıllık... Yıldırım aşkı da; alışkanlıkla edinilmiş aşk da... Hepsi, bütün bir ömre bedel mutluluk. Hepsi, bir nefeslik olsa da! Ateş! . Mecnun, ağzından alevler püskürünceye kadar içini yakmadı mı aşkla? . "Akli melekelerini yitirmiş, çünkü kara sevda yaşıyor" demez mi bazen doktor? Ya da işte sıradan bir hemşire: "Fazilet, erdem, ailem, sosyal çevrem... Ben başkayım! Aşk sadece mantığı arka plana atan bir hastalıktır, kaptırmamak lazım kalbimizi" dese de; sonunu düşündürmez, plan kurdurmaz, sadece acıtır, kanatır, onulmaz yaralar açar derinden...
